Ayoko sa Introductions

Hindi ko mawari kung bakit ang karamihan sa mga taong nakikilala ko ay nag-e-expect ng paliwanag sa kung ano ba talaga ang kasarian ko. Parang nakakaloko lang kasi naman pag straight ka wala kang obligasyon para sabihing, “Uy, lalaki/babae nga pala ako.” Awkward ‘yun ‘di ba? Ganoon din ang nararamdaman ng mga miyembro ng third sex sa tuwing tinatanong sila sa kanilang gender preference? Kaya hindi ako naniniwalang magkakaroon ng gender equality sa bansa dahil na rin sa mga taong kakatwa ang takbo ng isip.

Kaya minsan ayaw ko talaga ng “introductions” lalo pa ngayong nasa isang contemporary/liberated environment  kuno ako nagtratrabaho. Maliban kasi sa pangalan, edad, araw ng kapanganakan at iba’t iba pang katanungan sa ilalim ng araw, malamang sa malamang na kikilatisin ka sabay diskumpiyadong tititigan mula ulo hanggang paa. Matatapos ka sa pagpapakilala pero maiiwan ang audience mong may malalaking question mark sa mukha. Kailangan bang ipaliwanag ang pagiging parte ng third sex?

Hindi ako naniniwalang kelangan ko pang magpaliwanag gaya rin ng obvious na pagiging lalaki o babae ng ilan. Isa pang nakakainis ay ‘yung pagtawag ng bakla o tomboy ng karamihan. Nakakairita lang! Ayoko talaga ng introductions!

Tambay: Ui, bakla...bakla!

Ako: Lalaki...lalaki! Sunog-baga, ul#L!

Minsan habang nasa pantry, napansin ng co-trainee ‘yung wallpaper ng CP ko. Litrato ni jowa. Napansin kong nagtataka siya, gumuhit na naman ang question mark. Malaki. Makapal. Tipong, “Ows, talaga!”

Unnecessary as it may seem, wala na ako nagawa kundi sabihing si jowa yun para lang mabura na ang mga tandang pananong. Ayoko ng nagpapaliwanag tungkol dito. Unfair para sa akin. Ang mga straight kailangan bang magpaliwanag kung sino ang nasa wallpaper ng CP nila? Pwede ko rin bang sabihing, “Ows, talaga?” Ayoko talaga ng introductions!

Ano nga ba kasi ang mapapala nila kung malalaman nila ang kasarian ko? Sobrang unusual.. peculiar... out of this world... odd... ad infinitum. Itinatawa ko na lang. Ang akin lang, ayoko ng naka-categorize. I am more than any label! 

Ayoko talaga ng introductions. I have no social obligation to define my gender preference. What you see is what you get. Isa pa superficial ang introductions. Mas makikilala mo ang isang tao sa kanyang pilosopiya, sa tipo ng kantang pinapakinggan niya, sa librong binabasa niya, sa mga kinakain niya at sa mga kaibigan niya. Hindi importante kung siya ay girl, boy, bakla, tomboy, butiki o baboy. Parang box of chocolates. May mga tsokolateng bilog, kwadrado, itim, puti at may mani pero sa kadulu-duluhan sa lasa lahat magkakatalo. Ayaw na ayaw ko na talaga sa introductions!

“You look down at me and question. I am different, you say. I don’t look like you nor the one beside you. You raise a brow and point a finger. Little did you know, my roots are on the same ground as yours. We feed on the same earth. We breathe the same air. If you try to look around, you’ll see. We amass and blossom fairly and in life’s cornucopia we may have taken a part better than you.”